Ik heb er altijd van gedroomd een huis in Italië te kopen. Velen dromen ervan maar weinigen nemen ook daadwerkelijk die stap. Kort nadat mijn moeder overleed, durfde ik die stap wel te nemen. Het voordeel was dat ik de Italiaanse taal goed beheerste en al eerder een tijdje in Napels had gewoond, dus de Italiaanse cultuur, de mensen maar ook de valkuilen kende. Toch heb ik alles gedaan zonder eigen aankoopmakelaar. Ik heb wel hulp gehad van een geometra die mij heeft geholpen in ruil voor een kopje koffie. Het boek een ‘huis kopen in Italië’ werd mijn bijbel en mijn Italiaanse vrienden hebben mij regelmatig advies gegeven. Heel eerlijk: toen de makelaar mij belde dat de koop rond was, kreeg ik spontaan een hyperventilatie aanval :-).
Mijn moeder heette Julia, wat voor Italianen nogal verwarrend is, want in het Italiaans schrijf je ‘Giulia’ ;-). Toch hangt er inmiddels een keramisch bordje bij de deur: Casa Julia! Een prachtig cadeau van een bevriende kunstenaar Angelo è Liguori.
Anderhalf jaar heb ik flink geklust met vooral veel hulp van m’n broer en m’n zussen die er inmiddels ook kind aan huis zijn. Zo hebben we een comfortabele guesthouse gebouwd, zijn zowel de tuin als de buitenkeuken helemaal opgeknapt en is al het achterstallig onderhoud in huis grotendeels verholpen. Binnenkort komt er ook een veranda boven de buitenkeuken zodat je daar ook kunt koken en eten als het regent of juist overdag in de schaduw kunt zitten.
De gasten die er al geweest zijn, noemen het nu al een paradijsje. En zo voelt het ook voor mij.
Wat gasten zeggen:
Marcella Arcione: “We hebben het hier heerlijk gehad. Voorzien van alle comfort en voorzieningen, midden in het centrum en ook nog vlakbij de zee, met zo’n tuin. Vanaf de straat zie je niet dat hier een verborgen pareltje zit. Zo’n mooie, heerlijke plek! “
Anoniem:”De tuin is net een sprookje. Zeker ’s avonds als alle lampjes aangaan. Je hebt geen last van pottenkijkers en we kunnen heerlijk buiten douchen, koken, BBQ’en, eten en borrelen. We leven voornamelijk buiten alleen slapen we binnen.”
Marina Hoenson:”Ik was hier als gast van Cathelijne. Ik had haar vaker over Casa Julia horen vertellen. Maar dit was echt boven verwachting. Ik kwam helemaal ontspannen weer in Nederland terug. En inmiddels kan ik ook suppen. :-)”
Jacqueline Meurs: “Ik ben nu 2 keer als gast van Cathelijne geweest. En volgend jaar ga ik weer. Het tuinhuisje slaapt trouwens geweldig!”
"Een verborgen pareltje in Calabrië" 